Zie op Jezus tijdens de stormen in het leven
Boodschap door: Evangelist Sieberen Voordewind
We lezen in Lucas 8:25: "En het geschiedde op één van die dagen, dat Hij in een schip ging met Zijn discipelen, en Hij zeide tot hen: laten wij oversteken naar de overkant van het meer; en zij staken van wal. En terwijl zij varenden waren, viel Hij in slaap. En er sloeg een stormvlaag neder op het meer en zij kregen water in en verkeerden in nood. Toen kwamen zij en maakten Hem wakker en zeiden: Meester, Meester, wij vergaan! En Hij wakker geworden, bestrafte de wind en de wilde wateren. En zij kwamen tot rust en het werd stil. En Hij zeide tot hen: waar was uw geloof? En zij werden bevreesd en zeiden met verbazing tot elkander: wie is toch Deze, dat Hij ook aan de winden en aan het water bevelen geeft en zij Hem gehoorzaam zijn?"
Gaat het niet menigmaal ook zo bij ons op ons levensschip? Eerst gaat alles goed. Het water is kalm. Er zijn geen problemen, geen ziekte, geen angst, geen vrees en geen gebondenheid. Maar dan komt opeens de storm op. Het water gaat enorm tekeer, en het schip wordt heen en weer geslingerd. Er komt veel water in het schip, en uw schip dreigt te zinken. Na z'n rustige tijd komen ineens veel problemen; van ziekte, gebondenheid, zwakheden, huwelijksproblemen, etc. Zij komen als een grote golf op u af en slingeren u heen en weer. En we beginnen bevreesd te worden. Is het ook zo met u? U hebt veel gebeden om genezing of bevrijding, maar de golven gaan zo te keer, dat u meent dat God u niet hoort. Er komen golven over u heen. U denkt dat God u niet ziet. U hebt misschien uw geloof aan Hem laten tonen, door in actie te komen, door met u te laten bidden, maar u ziet geen vruchten. U voelt nog steeds die pijn. Die gebondenheid ervaart u ook nog steeds, en u ziet het hopeloos in. Misschien hebt u vele boeken gelezen, maar u hebt er geen baat bij gehad. U bent naar vele samenkomsten geweest, maar niets heeft geholpen. U hebt die moed bijna verloren. O, die golven, zij komen op u af als grote monsters. Uw levensschip wordt heen en weer geslingerd, en u verkeerd in de grootste nood. U roeit, u probeert als dat niet lukt, het water dat in uw schip gekomen is eruit te scheppen. Maar het ziet er hopeloos uit, want er komt als meer in. En het begint harder te stormen. En uw schip dreigt te zinken. U wordt bevreesd. U hebt geen hoop op genezing meer, u hebt de moed verloren, en u bidt er misschien niet eens meer om.
Het zijn misschien uw vrienden, buren, of uw dominee die u ook de moed ontnemen, en u zeggen dat u dit als een kruis moet dragen.
Maar dan... ziet u weer op Jezus. Hij slaapt in uw levensschip en u denkt dat Hij niet weet wat u overkomt. U denkt dat Hij u alleen heeft gelaten. U denkt evenals de discipelen dat u met Jezus in uw levensschip zal verdrinken. En dan..., dan... houdt u het niet meer uit, en roept u: "Meester, Meester, wij vergaan!" Dan wordt Hij wakker, heel rustig, net of er niets aan de hand is. Hij raakt niet in paniek als Hij die golven ziet.
En dan staat Hij op, en... bestraft de wind en de zee. Hij ziet uw problemen, Hij hoort uw gebed, en dan opeens helpt Hij u. Het water is rustig geworden. U kijkt Hem met verbazing aan.
Dan vraagt Hij u: "Waar was uw geloof?" U begint dan te schamen en keert u uw hoofd naar beneden. "God heeft ons geen kalme reis beloofd, doch wel een behouden aankomst." Al is de storm nog zo zwaar, vergeet niet op uw Helper te zien, Die u hoort en verhoort, want God laat geen bidder staan, vergeet dit nooit!
Prijst Zijn heilige nooit volprezen Naam!
(archief: S.V., 1983)
